Zostać Przedszkolakiem, to jest coś!

Zadaniem Rodziców jest wspomaganie dziecka, a nie wyręczanie go!

Jako rodzic wiesz, że nie możesz przebyć drogi rozwojowej za dziecko, bo ono samo musi zdobyć i doskonalić swoje umiejętności. Im mniej będzie się różniło od swoich kolegów, tym szybciej poczuje się wśród nich pewniej. Będzie dumne z tego, że potrafi to samo, co inni.

DLATEGO:

• Zadbajcie, aby obuwie i ubranie nie sprawiały dziecku kłopotu, np. kupcie mu buty na rzepy i suwaki, spodenki na gumkę w pasie, a podkoszulki i majteczki z wyraźnie określonym przodem (np. obrazkiem) – w domu uczcie je, jak rozpoznawać przód i tył w częściach garderoby (ubrania powinny dobrze się wkładać, czyli nie mogą być za ciasne tak, aby dziecko mogło osiągnąć sukces w obsłudze samego siebie).
• Nie wyprzedzajcie potrzeb dziecka pytaniami, np. - Czy chcesz siusiu? Poczekajcie, aż dziecko samo zasygnalizuje potrzebę i pochwalcie je za to.
• Starajcie się nie karmić dziecka, lecz stwórzcie mu możliwość samodzielnego spożywania posiłków, aby dziecko mogło nabierać wprawy w posługiwaniu się łyżką, widelcem, kubkiem (niech je posiłki bez dopingu typu: bajki z telewizora, książeczki, zabaw typu jedna łyżeczka za mamusię, druga łyżeczka za babusię…).
• Pozwólcie na samodzielne radzenie sobie w toalecie, by dziecko nauczyło się zdejmować i zakładać bieliznę, korzystać samodzielnie z papieru toaletowego, spuszczać wodę, myć ręce. Tłumaczcie, dlaczego ta czynność jest ważna w życiu.
• Stwarzajcie sytuacje, by zostawało na jakiś czas pod opieką osób niezamieszkujących na stałe z Wami, pamiętajcie, że nie będziecie mogli zostawać z dzieckiem w przedszkolu (no, może trochę w pierwszych dniach), więc stopniowo wydłużajcie czas bez was; zawsze jednak informujcie dziecko, kiedy wrócicie, np.: kiedy zjesz obiadek u cioci lub kiedy skończą się bajki na dobranoc – w ten sposób nabierze ono pewności, że po nie wracacie, i później będzie spokojnie oczekiwać na Was w przedszkolu.

Zachęcajcie, aby w waszym imieniu poprosiło o coś w sklepie, poprosiło kolegę w piaskownicy o pozwolenie pobawienia się jego zabawką – w ten sposób nauczy się wyrażania swoich potrzeb, zwracania się do pani w przedszkolu, a także posługiwania się mową.

• Przyzwyczajajcie dziecko do sprzątania po sobie zabawek i ubrań.
• Jeżeli Wasze dziecko używa sygnałów dźwiękonaśladowczych, typu: aaa, si, itp. W ten sposób sygnalizując swoje potrzeby, starajcie się to zmienić, gdyż trochę czasu minie, zanim nauczycielka zrozumie, czego dziecko się domaga, a to może narazić je na dodatkowy stres, jeżeli np. nie zdąży do toalety.
• Zadbajcie, by poznawało rówieśników – niech wasza pociecha bawi się z innymi dziećmi na placu zabaw, chociaż będzie to zabawa „obok siebie”, niech samo podejmuje kontakty, bo o pewnych zachowaniach i regułach obowiązujących w zespole musi się dowiedzieć, zanim wejdzie w grupę przedszkolną.
• Rozmawiajcie z dzieckiem o przedszkolu o tym, co w nim zastanie, co będzie robiło, ilu będzie miało kolegów, ile koleżanek, kto będzie się nim opiekował.
• Kupujcie wspólnie z dzieckiem przedmioty i rzeczy do przedszkola, pozwólcie, by dziecko dokonywało wyboru.
• W obecności dziecka unikajcie wypowiadania do innych osób typu: - Nie ma innego wyjścia i muszę go oddać do przedszkola. Nie użalajcie się nad faktem, chociaż w sercu czujecie ból rozstania. Nie obarczajcie dziecka dodatkowo stresem, że mama, tata są smutni, poniekąd z jego powodu.
• Czasami zwróćcie się do dziecka podniesionym głosem, bo kiedy panie w przedszkolu, w czasie dużego gwaru muszą coś zakomunikować lub przywołać dziecko stojące zbyt daleko, są zmuszone mówić głośno, a dzieci odbierają to jako krzyczenie. Dobrze jest dziecku to wyjaśnić.

Rodzice!

• Zaufajcie wybranej przez siebie placówce, nie porównujcie jej z innymi, bo każda realizuje ten sam program, ale ma prawo robić to inaczej, tzn. innymi metodami, korzystając z innych pomocy, nauczycielki moga pracować w innym tempie i innymi metodami, by osiągnąć to samo. Przedszkola różnią się dodatkowymi zajęciami, ale o tym należy dowiedzieć się wcześniej i dokonywać wyboru zgodnie z zainteresowaniami dziecka lub jego i Waszymi potrzebami.
• Zadbajcie, aby wyjście do przedszkola było miłe, spokojne – pozwólcie mu zabrać ulubioną Przytulankę), a zawarte z dzieckiem umowy, np. ustalenie, o której je odbierzecie, były rzetelne i respektowane. Jeżeli zauważycie, że dziecko zbyt emocjonalnie reaguje na rozstanie z osobą odprowadzającą, niech odprowadza je ktoś inny, mniej emocjonalnie związany z dzieckiem.
• Starajcie się być mądrymi partnerami nauczycielek, nie odbierajcie informacji problemowych, jako skargi na dziecko, lecz jako troskę i podstawę do rozwiązania wszelki trudności, Załatwianie spraw dotyczących dziecka rozpoczynajcie od rozmowy z nauczycielkami, ale nigdy w jego obecności.
• Respektujcie ustalone zasady postępowania na linii przedszkole - dom, bo dziecko nie może się znaleźć na "huśtawce" różnych opinii i oddziaływań. To źle wpłynie na jego wychowanie emocjonalne. Pamiętajcie, że to samo obowiązuje nauczycielki.